ΕΛΛΑΔΑ: ΤΟΠΟΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ

Βρισκόμαστε λίγο πριν από το αποκορύφωμα του καλοκαιριού και την μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου  και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θα θελήσουμε να επισκεφθούμε ένα από τα χιλιάδες αγιασμένα μέρη της πατρίδος μας, κάποιο ιερό προσκύνημα, ένα μοναστήρι ή μια εκκλησία και να αναφέρουμε τις ελπίδες μας στη μητρική πρόνοια της Παναγιάς μας.  Είναι από τις στιγμές που αντιλαμβάνεται κανείς ότι βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερη χώρα, σ’ έναν τόπο αγιότητας και χάριτος. Ταξιδεύοντας κανείς στην ελληνική γη, στα βουνά και τα νησιά μας, καταλαβαίνει τη σχέση που έχει αναπτύξει ο Έλληνας με το Θείο μέσα από τα πολλά μοναστήρια και εκκλησίες. Από τότε που η πρόνοια και η φιλανθρωπία του Θεού έφθασε ως την Ενανθρώπηση, το Πάθος και την Ανάσταση και έγινε γνωστή η Αλήθεια στο πρόσωπο του Υιού Του, οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που αντιλήφθηκαν αυτή την αλήθεια. Ο Χριστός «μίλησε»  στην καρδιά των Ελλήνων και κάλυψε το κενό που αναζητούσαν.  Σύμφωνα με τον Άγιο Νεκτάριο, «ο Έλληνας πλάσθηκε Χριστιανός, πλάσθηκε για να γνωρίσει την αλήθεια και να τη διδάξει στα έθνη».  Και από τότε, ο Έλληνας αντιλήφθηκε την ματαιότητα της ζωής και την χάρη του Παναγίου Πνεύματος και άρχισε να ζει μιαν άλλη ζωή. Μια ζωή ανανεωμένη αγιοπνευματικά. Μια ζωή με μετάνοια, με άσκηση και καλλιέργεια των αρετών. Έτσι, έφτιαξε μοναστήρια, εκκλησίες και επιδόθηκε στην καθαρότητα του βίου και στη λατρεία του αληθινού Θεού. Ο τόπος μας, σχεδόν κάθε γωνιά της ελληνικής γης, έγινε τόπος άσκησης, ησυχίας, δακρύων μετανοίας, αφιέρωσης στον Θεό και πνευματικής χαράς. Έγινε τόπος αγιότητας. Τα ελληνικά χώματα είναι αγιασμένα από τον ιδρώτα των μοναχών και από το αίμα του μαρτυρίου απείρων αθλητών  του Χριστού, είτε κατά τους πρώτους αιώνες, είτε την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Αλλά και η αγάπη του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου δεν άφησε την πατρίδα μας. Ο Θεός εξέλεξε τους Έλληνες προστάτες και φύλακες της ιεράς παρακαταθήκης Του. Εδώ έγινε η Αποκάλυψη Του (στο νησί της Πάτμου). Εδώ τόσες ιερές εικόνες και ιερά λείψανα βρέθηκαν θαυματουργικά μέσα στο έδαφος. Είτε πάλι ήρθαν από την θάλασσα. Εδώ εξέλεξε η αγάπη της Παναγίας ένα ιδιαίτερο μέρος, προκειμένου οι άνθρωποι να μετανοούν, να ανεβαίνουν σε ύψη αρετής και να προσπαθούν να μοιάσουν με το βίο τους στον Υιό της, το Άγιον Όρος. Παντού συναντάμε εκκλησάκια, μοναστήρια, μνημεία αναφοράς στον Θεό και ανταπόδοσης της πατρικής Του αγάπης. Αυτήν την ιερά παράδοση καλούμαστε σήμερα να προστατέψουμε και να σεβαστούμε. Να διαφυλάξουμε πρωτίστως ότι τα μέρη αυτά είναι μέρη αγιότητας. Μέρη προσκυνηματικά και όχι τουριστικά. Ούτε απλά μέρη πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης αναφέρει σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του:  «Η φωτιά του τουρισμού που κατακαίει ολόκληρα νησιά, χωριά και πόλεις με λαμπρή ιδιαίτερη ιστορία, με μακραίωνες παραδόσεις, απειλεί σήμερα και το Άγιον Όρος». Σύμφωνα με τον γέροντα Μωυσή, ένα άλλο αγιασμένο μέρος, τα Άγια Μετέωρα μετατράπηκαν «από ησυχαστικώτατο περιβάλλον σε κέντρο ψυχαγωγίας». Παράλληλα, εμείς οι Έλληνες πρέπει να δείχνουμε το παράδειγμα στους πολλούς ξένους, Ορθοδόξους ή μη, που επισκέπτονται αυτά τα μέρη, με τη στάση και την εμφάνιση μας. Αυτοί οι αγιασμένοι τόποι δεν μπορεί να είναι απλά ένα ακόμα όμορφο μέρος, από τα πολλά που διαθέτει η όμορφη πατρίδα μας και επισκεπτόμαστε στις διακοπές μας. Μας ωφελεί στις δύσκολες μέρες που ζούμε, να βλέπουμε τους τόπους αυτούς ως τόπους ησυχίας και ως ευκαιρίες ανανέωσης της κουρασμένης και πολυτάραχης ζωής μας. Μάθαμε ως Έλληνες τις τελευταίες δεκαετίες να ζούμε μακριά από την παράδοσή μας και τώρα καλούμαστε να επιστρέψουμε στο αυθεντικό, το αληθινό, το άγιο που εκφράζουν τα μέρη αυτά. Καλή Παναγιά. Η Χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου να είναι μεταξύ όλων των Ελλήνων.