Επικαιρότητα
Έτσι μας πολεμούν τα πονηρά πνεύματα
ΔΑΙΜΟΝΙΑ: Πώς μας πολεμούν τα δαιμόνια – πονηρά πνεύματα;ΑΠ.: Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο. Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας. Κάθε πονηρό πνεύμα, πολεμώντας μας, ενεργεί με τους δικούς του τρόπους, ανάλογα με το πάθος που υποστηρίζει. Όλα, πάντως, τα δαιμόνια συνεργάζονται μεταξύ τους, για να μας βυθίσουν σε όσο το δυνατό περισσότερα πάθη και να μας κάνουν δούλους της αμαρτίας, ώστε να μας χωρίσουν από το Θεό και να μας οδηγήσουν στον αιώνιο θάνατο. Βέβαια, η δύναμη των δαιμόνων δεν είναι ανεξέλεγκτη και ή δραστηριότητα τους δεν είναι απεριόριστη. Μας πολεμούν μόνο αν τους το επιτρέψει ο Θεός -και όσο τους το επιτρέψει, ποτέ πάντως πέρα από τα όρια της αντοχής μας (Α’ Κορ. 10:13)- , για να δοκιμαστούν η προαίρεσή μας, η πίστη μας και η αγάπη μας σ’ Εκείνον, ή αν τους δώσουμε εμείς οι ίδιοι το δικαίωμα με την αμέλειά μας, τη ραθυμία μας, την απροσεξία μας και, προπάντων, την υπερηφάνειά μας. Τα πονηρά πνεύματα μας πολεμούν με πολλούς τρόπους. Με ποιούς; Πρώτον, με τους εμπαθείς λογισμούς, με τους οποίους αιχμαλωτίζουν το νου, τον σκοτίζουν και τον πειθαναγκάζουν να συναινέσει στην αμαρτία. Δεύτερον, με τα πάθη, που υπάρχουν μέσα μας, από τα οποία παίρνουν τις αφορμές για να υποκινήσουν τους εμπαθείς λογισμούς. Τρίτον, με τις σωματικές αισθήσεις -την ακοή, την αφή, τη γεύση, την όσφρηση και, προπάντων, την όραση- μέσ’ από τις οποίες, σαν από πόρτες, περνούν στη ψυχή ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα, που ξεσηκώνουν τα πάθη μας και μας σπρώχνουν στην αμαρτία. Τέταρτον, με άλλους ανθρώπους, τους οποίους βάζουν είτε να μας κατατρέχουν και να μας αδικούν είτε να μας παρασύρουν στην αμαρτία. Πέμπτον, με θλίψεις, βάσανα και αρρώστιες. Μας πολεμούν και με άλλους τρόπους τα πονηρά πνεύματα, αλλά οι κυριότεροι είναι αυτοί οι πέντε. Όπως κι αν μας πολεμούν, πάντως, καθόλου δεν μπορούν να μας βλάψουν, εφόσον με τα θεία Μυστήρια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος έχουμε λάβει τη χάρη και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, εφόσον έχουμε βαθιά πίστη στο Θεό και εφόσον αγωνιζόμαστε για την τήρηση των εντολών Του με σταθερότητα και ανδρεία, με ταπεινοφροσύνη και υπομονή, με προσευχή και νηστεία, με τακτική Εξομολόγηση και συχνή θεία Κοινωνία. |
Έστω δυο φορές την ημέρα…
Ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου
 Ὁ Ἀδάμ, ὁ πατέρας τῆς οἰκουμένης, ἐγνώριζε στόν Παράδεισο τή γλυκύτητα τῆς θείας ἀγάπης. Ἔτσι, μετά τήν ἔξωσή του ἀπό τόν Παράδεισο γιά τό ἁμάρτημά του, ἐγκαταλειμμένος ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, θλιβόταν πικρά καί ὀδυρόταν μέ βαθεῖς στεναγμούς. Ὅλη ἡ ἔρημος ἀντηχοῦσε ἀπό τούς λυγμούς του. Ἡ ψυχή του βασανιζόταν μέ τή σκέψη: «Ἐλύπησα τόν ἀγαπημένο μου Θεό». Δέν μετάνοιωνε τόσο γιά τήν Ἐδέμ καί τό κάλλος της, ὅσο γιά τήν ἀπώλεια τῆς θείας ἀγάπης, πού τραβᾶ ἀχόρταγα τήν ψυχή στό Θεό. Τό ἴδιο καί κάθε ψυχή πού γνώρισε μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα τό Θεό κι ὕστερα ἔχασε τή χάρη, δοκιμάζει τό ἀδαμιαῖο πένθος. Θλίβεται ἡ ψυχή καί μεταμελεῖται σφοδρῶς, ὅταν προσβάλη τόν ἀγαπημένο Κύριο. Βασανιζόταν κι ὀδυρόταν στή γῆ ὁ Ἀδάμ κι ἡ γῆ δέν τοῦ ἔδινε χαρά. Νοσταλγοῦσε τό Θεό κι ἐφώναζε: Διψᾶ ἡ ψυχή μου τόν Κύριο καί Τόν ἀναζητῶ μέ δάκρυα. Πῶς νά μήν Τόν ζητῶ; Ὅταν ἤμουν μαζί Του, ἀγαλλόταν εἰρηνικά ἡ ψυχή μου καί ἤμουν ἀπρόσιτος γιά τούς ἐχθρούς. Τώρα ὅμως ἀπέκτησε ἐξουσία πάνω μου τό πονηρό πνεῦμα καί κλονίζει καί τυραννεῖ τήν ψυχή μου. Γι᾽ αὐτό λυώνει ἡ ψυχή μου γιά τόν Κύριο μέχρι θανάτου. Τό πνεῦμα μου ὁρμᾶ πρός τό Θεό καί τίποτε τό γήϊνο δέν μέ παρηγορεῖ· κι ἡ ψυχή μου δέν βρίσκει πουθενά παρηγοριά, ἀλλά ποθεῖ διψασμένα νά Τόν δῆ καί νά Τόν ἀπολαύση ὡσότου χορτάση. Δέν μπορῶ νά Τόν λησμονήσω οὔτε στιγμή κι ἀπό τόν πολύ μου πόνο στενάζω καί ὀδύρομαι: Ἐλέησόν με ὁ Θεός, τό παραπεσόν Σου πλάσμα». Ἔτσι ὀδυρόταν ὁ Ἀδάμ κι ἔτρεχαν ποτάμι τά δάκρυα ἀπό τό πρόσωπό του κι ἔπεφταν στό στῆθος του καί στή γῆ. Μέ δέος ἄκουγε ὅλη ἡ ἔρημος τούς στεναγμούς του. Ζῶα καί πουλιά σιωποῦσαν ἀπό θλίψη. Κι ὁ Ἀδάμ ὀδυρόταν, γιατί μέ τό ἁμάρτημά του στερήθηκαν ὅλοι τήν εἰρήνη καί τήν ἀγάπη. Ἦταν μεγάλη ἡ θλίψη τοῦ Ἀδάμ μετά τήν ἐξορία του ἀπό τόν Παράδεισο. Σάν εἶδε ὅμως τό γυιό του Ἄβελ σκοτωμένο ἀπό τόν Κάϊν, αὐξήθηκε ἀκόμα πιό πολύ ἡ θλίψη τοῦ Ἀδάμ· φοβερά στενοχωρημένος κοίταζε κι ἔκλαιγε: «Ἐξ ἐμοῦ λαοί ἐξελεύσονται καί πληθυνθήσονται ἐπί τῆς γῆς· κι ὅλοι θά ὑποφέρουν, θά ζοῦν μέσα στήν ἔχθρα καί στόν ἀλληλοσκοτωμό». Κι ἦταν ἡ θλίψη του μεγάλη σάν τόν ὠκεανό· καί τήν καταλαβαίνουν μόνον οἱ ψυχές πού γνώρισαν τόν Κύριο καί τήν ἀνείπωτη ἀγάπη Του. Κι ἐγώ ἔχασα τή χάρη καί φωνάζω μαζί μέ τόν Ἀδάμ: «Σπλαγχνίσου με Κύριε. Δῶσε μου πνεῦμα ταπεινώσεως καί ἀγάπης». Ὤ ἀγάπη τοῦ Κυρίου! Ὅποιος σέ γνώρισε, σ᾽ ἀναζητεῖ ἀκούραστα καί φωνάζει μέρα καί νύχτα: «Σέ ποθῶ, Κύριε, καί Σ᾽ ἀναζητῶ μέ δάκρυα. Πῶς νά μή Σέ ζητῶ; Ἐσύ μοῦ ἔδωσες νά Σέ γνωρίσω μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, κι αὐτή ἡ θεία γνώση τραβᾶ ἀδιάκοπα τήν ψυχή μου κοντά Σου». Θρηνεῖ ὁ Ἀδάμ: «Δέν μέ τέρπει ἡ σιγή τῆς ἐρήμου. Δέν μέ τραβοῦν τῶν βουνῶν τά ψηλώματα. Δέν μ᾽ ἀναπαύει ἡ ὀμορφιά τῶν δασῶν καί τῶν λειβαδιῶν. Δέν καταπραΰνει τόν πόνο μου τῶν πουλιῶν τό κελάδημα. Τίποτε, τίποτε δέν μοῦ δίνει τώρα χαρά, Ἡ ψυχή μου ράγισε ἀπό τήν πολύ στενοχώρια. Τόν ἀγαπημένο Θεό μου ἐπρόσβαλα. Κι ἄν μέ ξανάπαιρνε στόν παράδεισο ὁ Κύριος καί ἐκεῖ θά θρηνοῦσα λυπητερά, πονεμένα γιατί πίκρανα τόν ἀγαπημένο μου Θεό». Ἅγιος Σιλουανός ὁ Αθωνίτης |
Kαθηγήτρια του ΕΚΠΑ έσκισε με λύσσα την εικόνα της Παναγίας – Τι άλλο θα δούμε;
newsbomb.grΙΕΡΟΣΥΛΙΑ: Ζούμε περίεργες εποχές. Πολύ περίεργες. Κι όχι λόγω της πανδημίας αλλά του φασισμού. Αυτού, που όπως προέβλεψε, ο Παζολίνι, θα επιστρέψει μόνο με μία προϋπόθεση: Ως αντιφασισμός.Και είναι τέτοια η φανατίλα και των μεν και των δε που δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να τα βάλουν με τα Ιερά και τα Όσια μας. Ακόμη και με την Παναγία. Ένα «μπαχαλάκι» απ’αυτά που λατρεύουν να καταστρέφουν την περιουσία του άλλου, έπεσε με μανία πάνω στον άνθρωπο. Του πήρε την εικόνα, την έσπασε, την έριξε κάτω και την πάταγε. Στο όνομα της… δημοκρατίας. Ο παππούς έσκυψε και μάζεψε την εικόνα για να την πάρει και να φύγει. Άκουσες; Διάβασες; Ναι, ναι, τα έχουμε δει στο παρελθόν ξανά. Και θα τα δούμε πάλι στο μέλλον… Εκπαιδεύει τα παιδιά να…. πέφτουν με λύσσα πάνω στους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, αν εκείνοι κάνουν το λάθος να κρατούν μια εικόνα της Παναγίας. Μαθαίνει στους νέους ότι ελευθερία είναι να μπορείς να καταστρέψεις, να σκίσεις, να πατήσεις, να κάψεις ό,τι συμβολίζει κάτι που εσύ σιχαίνεσαι. Τη σημαία, τις εικόνες, τις εκκλησίες… Να καταστρέφεις γενικώς. Στο όνομα της δημοκρατίας… Στο όνομα του αντιφασισμού. Αυτού που εξελίσσεται σε μέγιστη μορφή φασισμού. Αυτού που… διδάσκεται πια από κυρίες σαν αυτή την τύπισσα στα Πανεπιστήμια. Που σπέρνει μίσος και διχόνοια. Που ψάχνει αφορμές για να σπείρει το μίσος. Για να τελειώνουμε και να μην μασάμε τα λόγια μας: Όποιος επιχειρήσει να γκρεμίσει τους βασικούς πυλώνες αυτού του τόπου, όπως είναι η οικογένεια, η θρησκεία και η πατρίδα, όλα αυτά δηλαδή που εδώ και αιώνες κράτησαν ενωμένους τους Έλληνες σε δύσκολους καιρούς όχι απλά θα φάει τα μούτρα του αλλά θα μας βρει απέναντι του. Θα βρει απέναντι του όλον αυτόν τον κόσμο που ζει για να μεγαλώσει τα παιδιά του, να κρατήσει λεύτερη την πατρίδα του και να ευχαριστεί, να δοξάζει την Παναγία και τον Χριστό… Που κάνει τον Σταυρό του! Αυτής της σιωπηρής αλλά συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, που θέλει να κρατήσει την πατρίδα ενωμένη σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Και θα την κρατήσει… Αυτό που έγινε στο δρόμο της Αθήνας με το γεροντάκι δεν είναι ελευθερία. Είναι ασυδοσία. Για τη Δημοκρατία έχει χυθεί αίμα… Για την ελευθερία επίσης. Την ασυδοσία που προσπαθεί να επιβάλλει η συγκεκριμένη τύπισσα και κάποιοι άλλοι αν δεν την σταματήσουν αυτοί που πρέπει, θα την σταματήσουμε εμείς… Φοβού την οργή του απλού Έλληνα! Αυτού που από την περασμένη Κυριακή νιώθει οργή και αγανάκτηση… Και με τους μεν και με τους δε… Που προσπαθεί να μείνει ψύχραιμος, παρότι τον προκαλούν… Μην παίζετε άλλο με την υπομονή μας. newsbomb.gr |
Η παραβολή του Ασώτου
 Όσο την διάβαζε, ο γέρο-Ντοστογιέφσκι είχε τα μάτια του βουρκωμένα και έκλαιε ακούοντας την ωραιότατη αυτή παραβολή της χάριτος, της αγάπης και της ευσπλαγχνίας του Κυρίου. Όταν τελείωσε η ανάγνωση του είπε: «Αυτή είναι η χάρη και η σοφία του Θεού. Έτσι βλέπει ο Θεός τον κόσμο. Τέτοια σοφία όσο και να ψάξετε δεν θα τη βρείτε πουθενά. Όλα μου τα αγαθά σας τα έδωσα όσο ακόμα ήμουνα καλά. Αυτόν τον πολυτιμότερό μου θησαυρό –το Ευαγγέλιο- τον κρατούσα κοντά μου γιατί μου χρειαζόταν. Τώρα πια και αυτό δε μου χρειάζεται». Το έδωσε στον πρωτότοκο υιό του δώρο, με την παράκληση να το διαβάζουν και να το έχουν όλοι στην καρδιά τους. Έκανε το σημείο του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού και παρέδωκε την ψυχή του στα χέρια του Κυρίου ζώντων και νεκρών. Ας κάνουμε μερικές σκέψεις επάνω στην παραβολή αυτή, γιατί δεν είναι μια απλή ιστοριούλα όπως ίσως φαίνεται. Ο Θεός με αυτή την απλή ιστορία λέει τα πάντα. |
Όσοι αρνούνται την πανδημία παροργίζουν τον Θεό
Η συγκλονιστική προφητεία του αείμνηστου Αυγουστίνου Καντιώτη.«Έρχεται επιδημία, όχι γρίπη σαν την γριπούλα αυτή, που πέφτεις στα κρεβάτια, αλλά, σύμφωνα με την Αποκάλυψη, έρχεται επιδημία με ένα περίεργο όνομα ασθένειας που θα εκμηδενίσει, θα εξευτελίσει τους γιατρούς, θα εξευτελίσει τα φαρμακεία, τα πάντα! Σκούπα ηλεκτρική! Τι να μας κάνει ο Θεός; Προσευχή δεν κάνουμε, Αγία Γραφή δεν διαβάζουμε, πορνείες και μοιχείες και διαζύγια, και ακαθαρσίες, σκουλήκια βρωμερά και ακάθαρτα! Έρχεται επιδημία που θα σαρώσει τον κόσμον ολόκληρο! Σκούπα ηλεκτρική! Και όπως στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήλθε η γρίπη εκείνη που εσάρωσε την Αθήνα ολόκληρον, και χιλιάδες έπεσαν και απέθαναν, ούτω πως έρχεται εξ Ανατολών φοβερά επιδημία! Κινδυνεύουμε, αδελφοί μου! Να πέσουμε στα γόνατα, στα άρματα, στην προσευχή!». Αυτά τα χαρακτηριστικά για τον κορονοϊό είχε πει ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης, ένας από τους μεγαλύτερους ιεροκήρυκες του 20ού αιώνα. Τί μπορεί κάθε σκεπτόμενος χριστιανός να συμπεράνει από την φοβερή πανδημία, όπως επιβεβαιώνει και η παραπάνω συγκλονιστική προφητεία; Ότι ο κορονοϊός είναι «οργή Θεού». Προσοχή: δεν εννοούμε ότι ο Θεός τον δημιούργησε. Δεν είναι αίτιος των κακών ο Θεός. Κανενός κακού! Προς Θεού! Μία τέτοια αντίληψη θα ήταν αιρετική. «Ο Θεός ουκ εποίησεν θάνατον». Ο θάνατος, η ασθένεια, η φθορά, είναι αποτελέσματα της ανθρώπινης αμαρτίας. Εξάλλου είναι γνωστό ότι ο κορονοϊός ξεκίνησε από ανθρώπινα πειράματα σε κάποιο εργαστήριο της Γουχάν. Και μάλιστα, με βάση πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, όλο και περισσότερο τεκμηριώνεται η άποψη ότι προοριζόταν ως βιολογικό όπλο των Κινέζων, το οποίο όμως ξέφυγε από τον έλεγχό τους. Εννοούμε ότι ο κορονοϊός παραχωρήθηκε από τον Θεό ως ένα παιδαγωγικό μέσο για την ανθρωπότητα, για να μας οδηγήσει σε μετάνοια και σωτηρία. Διότι δεν μπορούσε ο Θεός να φωτίσει έναν επιστήμονα να βρει το φάρμακο σε λίγες ημέρες; Ο Θεός γνωρίζει από τα κακά αυτού του κόσμου να βγάζει καλά. Από το πικρό εξάγει μέλι. Και είναι βέβαιο ότι ο κορονοϊός έβαλε ένα φρένο στην αντίθετη προς τον Θεό ξέφρενη πορεία του σύγχρονου κόσμου. Για αυτόν τον λόγο όσοι, εντός του χώρου της Εκκλησίας μας, λένε ότι ο κορονοϊός δεν είναι τίποτε και ότι είναι μία απλή γρίππη, παροργίζουν τον Θεό που επέτρεψε την πανδημία, κινούνται αντίθετα προς το θέλημά Του. Για αυτό και είδαμε πολλούς και πολλές στον χώρο της Εκκλησίας που περιφρόνησαν τον κορονοϊό και -κατά συνέπεια- και τα μέτρα εναντίον του να υποφέρουν πολύ. Είδαμε και θανάτους. Και πολλοί αισθάνονται τύψεις γιατί δεν έλαβαν έγκαιρα τα δέοντα μέτρα και άθελά τους έγιναν αιτία να πεθάνουν συνάνθρωποί τους. Για αυτό η σωστή στάση είναι πάντα η μεσότητα. Όχι περιφρόνηση και απόρριψη της πανδημίας, αλλά πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό και στην προστασία Του. |
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: Πώς να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα;
 Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Ας γιορτάσουμε όχι με δημόσιους πανηγυρισμούς αλλά με τρόπο θεϊκό. Μη στολίσεις τις εισόδους και τους δρόμους αλλά την ψυχή σου. Μην διοργανώσεις χορούς ούτε να πας σε γλέντια και μεθύσια που γίνονται αιτία πολλών κακών, αλλά πάρε μέρος στο ουράνιο πανηγύρι όπου άγγελοι χορεύουν και τραγουδούν.Μην χορτάσεις τα μάτια και τ’ αυτιά σου με ακούσματα και θεάματα αλλά τρέξε μαζί με τους βοσκούς να δεις το θαύμα. Μην γεμίσεις την κοιλιά σου με το υπερβολικό φαγητό αλλά γεύσου τον ουράνιο άρτο της ευχαριστίας. Να μην ντυθείς με πολυτελή ρούχα και να μην χρησιμοποιήσεις βαψίματα που κάνουν ψεύτικη την φυσική ομορφιά αλλά τα καθαρά ρούχα των αρετών». Κείμενο με ιστορία 16 αιώνων, αλλά εκπληκτικά επίκαιρο για την εποχή μας.Σήμερα, λίγο πριν τον εορτασμό του μεγάλου αυτού γεγονότος που χώρισε την ιστορία σε π.Χ. και μ.Χ. ας συνειδητοποιήσουμε τις μεγάλες αυτές αλήθειες και ας προετοιμαστούμε για αληθινή συμμετοχή στα μυστήρια. Έτσι και η γέννηση του Χριστού θα είναι πραγματική στις καρδιές μας και το πνευματικό μας ημερολόγιο δεν θα γράψει 2020 προ Χριστού, χωρίς Χριστό, αλλά μετά Χριστόν, δηλαδή μαζί με το Χριστό. Καλὰ Χριστούγεννα! |
Άγιος Νικόλαος : Το Πλωμάρι πανηγυρίζει τον Πολιούχο του
  Σήμερα το πρωί Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020, εορτή του πολιούχου του Πλωμαρίου Αγίου Νικολάου, τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην πόλη του Πλωμαρίου . Λόγω των έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας η Θεία Λειτουργία πραγματοποιήθηκε χωρίς τη φυσική παρουσία πιστών. Προκειμένου όμως οι πιστοί να μπορέσουν να συμμετέχουν προσευχητικά, έστω και από τις οικίες τους, στον εφετινό εορτασμό του Αγίου, ο καθεδρικός ιερός ναός αναμετέδωσε διαδικτυακά τον εσπερινό και την Θεία Λειτουργία . «Ευχόμαστε ο Άγιος Νικόλαος ο Πολιούχος και Έφορος του Πλωμαρίου ο προστάτης την ναυτοσύνης , με τις προσευχές όλων μας να μεσιτεύει προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό για τον προσωπικό μας αγιασμό, για την υγεία όλων μας, για την υπέρβαση της σημερινής υγειονομικής κρίσης που ταλανίζει την πατρίδα μας και ολόκληρο τον κόσμο και για την ενδυνάμωση όσων άοκνα εργάζονται για την εξάλειψή της. Γι’ αυτό, ας ενώσουμε όλοι τις καρδιές και τις προσευχές μας στον μεγάλο Άγιο μας ικετεύοντας εκτενώς » «Πανάγιε Νικόλαε, πρόφθασον, εξελού ημάς της ενεστώσης ανάγκης, και σώσον την ποίμνην σου ταις ικεσίαις σου». |
Σταύρωσε το «εγώ» σου
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: “Αν αγαπάς τον Κύριό σου, πέθανε όπως Εκείνος. Σταύρωνε τον εαυτό σου, έστω κι αν δεν σε σταυρώνει κανείς. Και σταυρός είναι ο αγώνας έναντίον της κακίας και της ζήλειας σου. Σταυρώνεις το «εγώ» σου, όταν αρνείσαι να ικανοποιήσεις τις κακές επιθυμίες σου. Κρεμάς τον εαυτό σου στο σταυρό, όταν αφήνεις τον Θεό να κατευθύνει τη ζωή σου χωρίς τις δικές σου λογικές παρεμβάσεις. Πεθαίνεις σαν τον Κύριό σου, όταν υποτάσσεσαι στο θέλημά του χωρίς τα ατέλειωτα «γιατί».” |
1-10 of 1312